ମଣିଷ ଶରୀର ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜଟିଳ ହୁଇଥାଏ | ଏଥିରେ ହାଡ, ମାଂସ, ଶିରା, ରକ୍ତ, ଚର୍ମ, ସ୍ନାୟୁ ସହିତ ଅନେକ ଜିନିଷ ରହିଥାଏ | ଆମ ଶରୀରରେ ଘଟୁଥିବା ଅଧିକାଂଶ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ମଧ୍ୟ ଆମ ମନ ସହିତ ଜଡିତ | ଏହି ମସ୍ତିଷ୍କ ଆମ ଅବଶିଷ୍ଟ ଶରୀରକୁ ଭିନ୍ନ ଭାବରେ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କରିବାକୁ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କରେ | ଯଦି ଆମେ ହଠାତ କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ଝୁଣ୍ଟି ପଡ଼ିବା, ତେବେ ସଙ୍କେତ ପ୍ରଥମେ ମସ୍ତିଷ୍କକୁ ଯାଏ | ଏହି ମସ୍ତିଷ୍କ ଆମକୁ କହିଥାଏ ଯନ୍ତ୍ରଣା କେତେ ବଡ କିମ୍ବା ଛୋଟ | ଯଦି ଶରୀରର କୌଣସି ଅଙ୍ଗରେ ଝୁଣ୍ଟି ପଡ, ତେବେ ଏହି ଯନ୍ତ୍ରଣା ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ହେବ |
ଏହା କହୁଣିରେ ଘା ’ଭଳି ଲାଗେ |
କିନ୍ତୁ ଆପଣ ନିଶ୍ଚୟ ଧ୍ୟାନ ଦେଇଥିବେ ଯେ ଯଦି ଆମେ ହଠାତ୍ ଆମ ହାତର କହୁଣିରେ ଝୁଣ୍ଟି ପଡ଼ିବା, ତୀକ୍ଷ୍ଣ ଯନ୍ତ୍ରଣା ପରିବର୍ତ୍ତେ, କରେଣ୍ଟ୍ କିମ୍ବା ଟାଇଙ୍ଗଲ୍ ଭଳି ଅନୁଭବ କରେ | ଏହା ଏକ ଅଦ୍ଭୁତ ଅନୁଭବ | ଏହାର ଅର୍ଥ ଟିକିଏ ଯନ୍ତ୍ରଣା, ସାମାନ୍ୟ କରେଣ୍ଟ ଏବଂ ବେଳେବେଳେ ଟିକିଏ ହସ ମିଶ୍ରିତ ଅନୁଭୂତି | ଆପଣ କେବେ ଚିନ୍ତା କରିଛନ୍ତି କି କହୁଣି ଆମ ଶରୀରର ଅନ୍ୟ ଅଂଶ ପରି ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅନୁଭବ କରେ ନାହିଁ କାହିଁକି? ସର୍ବଶେଷରେ, ଏହାର ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅନ୍ୟ ଅଙ୍ଗରେ ଝୁଣ୍ଟିବା ଠାରୁ ଭିନ୍ନ କାହିଁକି? ଚାଲ ଏହି ଜିନିଷ ଜାଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା |
ଏହାର କାରଣ ହେଉଛି କହୁଣିର ହାଡ |
କହୁଣି ହାଡ ଯାହା ଭାଙ୍ଗିବା ମାତ୍ରେ ଆମେ ଅନୁଭବ କରୁ, ଏହାକୁ ଭାଷାରେ ଫୋନିବୋନ କୁହାଯାଏ | ଏଥି ସହିତ, ଚିକିତ୍ସା ବିଜ୍ଞାନର ଭାଷାରେ, ଏହି ଫୋନିବୋନ ହାଡକୁ ଅଲନାର ସ୍ନାୟୁ (ସ୍ନାୟୁ) କୁହାଯାଏ | ଏହି ସ୍ନାୟୁ ଆମ ବେକ (କଲର ବୋନ), କାନ୍ଧ ଏବଂ ହାତ ଦେଇ ଯାଇଥାଏ | ତା’ପରେ ଏଠାରୁ ଏହା ବିଭାଜିତ ହୋଇ ରିଙ୍ଗଫିଙ୍ଗରରେ ଶେଷ ହୁଏ |
କହୁଣିରେ ଆଘାତ ହେଲେ ଏହା ଶରୀରରେ ହୁଏ |
ଆମକୁ କୁହନ୍ତୁ ଯେ ସ୍ନାୟୁର କାମ ହେଉଛି ମସ୍ତିଷ୍କରୁ ଶରୀରର ଅନ୍ୟ ଅଂଶକୁ ସଙ୍କେତ ଆଣିବା | ସାଧାରଣତ ଅଲନାର ସ୍ନାୟୁ ହାଡ, ମେଡୁଲା ଏବଂ ଗଣ୍ଠି ମଧ୍ୟରେ ନିରାପଦ ଥାଏ | କିନ୍ତୁ କହୁଣି କ୍ଷେତ୍ରରେ, ମାମଲା ସାମାନ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଅଟେ | ଯେତେବେଳେ ଏହି ସ୍ନାୟୁ କହୁଣି ଦେଇ ଗତି କରେ, ଏହି ଅଂଶ କେବଳ ଚର୍ମ ଏବଂ ଚର୍ବି ଦ୍ୱାରା ଆଚ୍ଛାଦିତ ହୋଇଥାଏ | ତେଣୁ ଯେତେବେଳେ ଆମର କହୁଣି କିଛି ସହିତ ଧକ୍କା ହୁଏ, ତେବେ ଏହି ସ୍ନାୟୁ ସିଧାସଳଖ ଖସିଯାଏ | ସରଳ ଶବ୍ଦରେ, ଫୋନିବୋନରେ ଆଘାତ ହେତୁ ଅଲାର୍ନ ସ୍ନାୟୁ ହାଡ ଏବଂ ବାହ୍ୟ ବସ୍ତୁ ମଧ୍ୟରେ ଚାପି ହୋଇଯାଏ (ଯାହା ଏହା ସହିତ ଧକ୍କା ଦେଇଥାଏ) |
ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେତେବେଳେ ଏହି ଚାପ ହଠାତ୍ ଆପଣଙ୍କ ସ୍ନାୟୁ ଉପରେ ପଡେ, ସେତେବେଳେ ଆପଣ ଏକ ତୀକ୍ଷ୍ଣ ଟାଇଙ୍ଗଲ୍ କିମ୍ବା କରେଣ୍ଟ୍,ଗୁଦଗୁଦି ଏବଂ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ମିଶ୍ରଣ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି | ଏହା ହେଉଛି ଏକ କାରଣ ଯେତେବେଳେ କହୁଣି କୌଣସି ଜିନିଷରେ ଆଘାତ କରେ, ସେତେବେଳେ ଆମେ ବହୁତ ଅଜବ ଅନୁଭବ କରୁ |
